Sarısı çilleri saklıyordu
Gözlerine vurulmuş mapus demirlerini.
Sevgi sızıyordu
Buse konduracak dudaklarından.
Gözlerim görüyordu
Seni ve her şeyini,
Ancak;
İstanbul’un taşı toprağı altın misali,
Hepsi de uzak bir masaldı,
Marsa kar yağması gibi.
Sen gerçek, bense yalandım.
Aslında gerçek olan bendim
Sense hayalim.
Sarı çiğdeme benzettim seni,
Seversin diye mavi çiğdeme döndüm.
Olmadı. Görmedin.
Olmadı. Bilemedin.
Görmezsen bilmezsen
Baharda niye gelirsin?
Ne işin var lale mevsiminde
Elli dört basamaklı
Yasak şehrinin kraliçe köşkünde.
Ya gel de geleyim,
Ya da bir daha girme
Görmeyim seni
Ne gündüz, ne de gece düşümde…
Ömer YILDIZ
18 Nisan 2014
ALİBEYKÖY (Zincirlikuyu’da bir güzel pozitif enerjiden sonra.
Okunma Sayısı:2100
Eklenme Tarihi:18-04-2018 03:07
HENÜZ YAPILMIŞ YORUM YOK