Dünyaya İsyan

Canına yandığımın,

Anasını sattığımın dünyası... 

Kabahat sende değil...

Beni yıkan,

Nefsine yenilmiş puştun angaryası.

Ama sen de az değilsin.

Adaletinle zalimsin.

Kimilerini şehit, 

Kimilerine paralı Niyazi diyorsun. 

Sen demesen şehitler cömer

Ve

Fukaranın zenginliği gönlünde,

Niyazi'nin ve hırsızın zenginliği cebinde.

Tükürdüğümün dünyası.

Uydun ya sahtekara.

Kaptırdın ya kendini nice düzenbaz politikacıya. 

Sözümüz yok artık sana.

Senin dibin,

Bizimse gözüm kara.

Çok değil

Az bir zaman kaldı kızılca kıyamet kurbanlara,

Yaradan herkesi çıkaracak kantarına...

kimin  yüreği kaç okka?

Kimin adamlığı kaç para?

Bir bir çıkacak,

helede senin helede senin

Şeytanın ortağı maskara dünya...

Şimdi gönlümde bir aşk,

Elimde bir maral kaldı.

Sevdam yüreğimde de,

Ahu gözlüm,

Maralım... 

Kim bilir hangi dağlarda mahsur kaldı?

Hangi pınar başlarında?

Hangi avcının namlusunun ucunda?

Kör kurşunlar, hasretlikler,

Onu bende  

Ulen dünya,

Ulen dünya.

Ulen dünya. 

Ömer Yıldız 

                                                             YORUM EKLE